Pagina's

zondag 19 december 2010

Onrust

Hoewel ik het fijn vind om binnen wat te rommelen en naar de witte wereld buiten te kijken in de wetenschap dat ik er vandaag niet uit hoef, heb ik een vreselijk onrustig en nerveus gevoel. Dat is ten dele verklaarbaar, want ik kreeg van de week namelijk vervelend nieuws over de gezondheid van mijn zus, die morgenavond hopelijk zonder problemen vanuit Griekenland naar huis vliegt. Ik dacht het nieuws redelijk te kunnen relativeren en mijn positieve instelling te kunnen vasthouden, maar blijkbaar denken mijn hoofd en lichaam daar anders over. Ik ben voortdurend diep aan het zuchten alsof ik niet genoeg lucht binnenkrijg, en toen ik net stond af te wassen had ik het gevoel ieder moment door mijn hoeven te kunnen gaan. Begin van de week had ik die onrust ook al in mindere mate, die ik tegenover mijn vriend verduidelijkte als "het gevoel alsof er iets heel erg gaat gebeuren". En toen kwam dus dat bericht over mijn zus. Ik wil er op dit moment verder niets over kwijt, omdat ik zelf nog niet precies weet hoe en wat, dat moet hier in Nederland blijken. Is het mogelijk dat je onheil over zo'n grote afstand kunt aanvoelen, of is het puur toeval en iets in mijn eigen lichaam dat even scheef zit? Ik ben daar altijd nogal nuchter in, maar dit is wel heel toevallig. En vandaag is dat gevoel in tienvoud teruggekeerd. En nuchter of niet, het beangstigt me, en dat versterkt dat gevoel natuurlijk alleen maar. Misschien dat een blogje over gewone dingen schrijven rust brengt.

Op soChicken heb ik net het gratis e-boekje "Geluk in een eierdop" gedownload. Ik heb nog maar een paar pagina's gelezen, want ook daar kan ik de rust even niet voor opbrengen, maar het ziet er leuk en nuttig uit. Leuke website ook trouwens, voor wie zich op deze witte zondag verveelt.


Wat een ongelofelijk pak sneeuw is er gevallen. Elke keer als ik naar buiten kijk sta ik weer even verbaasd bij mijn witte terras:

Consumindertechnisch is het goed weer, want geld uitgeven doe ik bijna niet. Als het even niet hoeft, ga ik de deur niet uit, zo'n watje ben ik ook wel weer.

9 opmerkingen:

  1. Dat is een vervelend gevoel, hoop dat het anders uitpakt en mee valt. Ja wat een pak sneeuw bij jullie. Hier is niks gevallen maar we zijn wel te wandelen geweest, maar koud brrr.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik geloof wel in het aanvoelen van iemand,die je zo na staat. Sterkte,want juist afwachten en onzekerheid is zo moeilijk. Groeten Izerina

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik geloof erin. Omdat ik het heb meegemaakt bij de geboorte van jongste zoon. Ik zou thuis bevallen en ik had een voorspoedige zwangerschap. Ik voelde mij prima, deed alles, hoefde niet zoutloos en verder ging alles goed. Maar ik had de hele zwangerschap een raar gevoel over mij. Dat het niet goed zat. Husband werd op een gegeven moment kwaad, omdat ik "spoken" zag. Ik zei de hele tijd: Als ik maar niet in het ziekenhuis beland, het voelt niet goed. Mijn omgeving werd een beetje gek van mij.

    Toen brak de dag van de geboorte aan. En de verloskundige zei dat ik moest persen en dat deed ik niet. "Het is niet goed", schreeuwde ik. En ik deed het niet!! Husband kwaad, verloskundige kwaad, totdat ik een inwendig onderzoek kreeg. "Stop met persen", werd er gezegd. De baby ligt verkeerd. Toen veel gebel en met gillende sirenes naar het ziekenhuis. Jongste zoon had een aangezichtsligging en later bleek de navelstreng twee keer om z'n nek te zitten.

    Hij is met de tang geboren en alles is goed afgelopen. Maar dit "voorgevoel" vergeet ik nooit meer.

    Liefs Frederique

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Kijk en dat heet nou een bloedband!!!!
    Als een van mijn kinderen iets heeft dan kan ik dat voelen.
    Hoe sterker je band met iemand is hoe sterker het gevoel en dat is absoluut geen onzin.
    sterkte. Ik hoop absoluut dat het goedkomt!!!!
    x Romy

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Komt heel bekend voor, die voorgevoelens, ik heb het meerdere keren meegemaakt. Ik vind het zelf iets heel raars en eigenlijk "ben ik er niet zo van" maar ja, er zijn wel dingen die ik gevoeld, geweten en gezien heb die allemaal klopten.
    Het is altijd goed afgelopen overigens.
    Ik ken je situatie niet maar het zou ook kunnen dat je misschien de onrust, zorgen en gevoelens van je zus hebt gevoeld, dat heb ik ook meerdere keren gehad.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Het is inderdaad wel heel frappant, dat gevoel. Ik hoop dat je het toch een beetje uithoudt.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik geloof er ook in, omdat ik het zelf ook mee heb gemaakt.
    Hopelijk weten jullie snel meer.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik wens je veel sterkte. Het nare gevoel als dierbare ziek zijn of nare dingen meemaken is herkenbaar. Ik geloof wel dat het zo werkt...dat het geen toeval is. Maar verklaren kan ik het niet hoor.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat akelig, zo in zorgen zitten om de mensen van wie je houdt! Weet je inmiddels al wat meer?

    BeantwoordenVerwijderen