Google-trucs

Waar zouden we zijn zonder internet? De voordelen van dit prachtige medium zijn me de laatste tijd weer eens haarfijn duidelijk geworden. Toen ik mijn frituurpan na een jaar weer eens tevoorschijn haalde, met het idee een keer zelf patat te gaan maken, zat daar uiteraard nog vies, oud, aangekoekt vet in, precies de reden waarom ik het ding nooit gebruik. Dat schoonmaken, hè? Google bracht uitkomst. "Doe twee vaatwastabletten in de pan, vul aan met kokend water en zet de pan een half uurtje aan" las ik op een forum. Gelukkig had ik dankzij ik mijn gewoonte om niets weg te gooien nog een half pak vaatwasblokjes staan, ondanks dat mijn vaatwasser het al een half jaar niet meer doet en en ik niet van plan ben in de nabije toekomst een nieuwe te kopen. Het vloeibare frituurvet ging in een lege wasmiddelfles en de truc met de vaatwasblokjes werd toegepast, alleen heb ik de pan natuurlijk geen half uur aangezet, maar steeds even een minuutje totdat het water weer begon te bruisen. Half uurtje laten staan, en tot mijn vreugde kon ik alle vette, kleverige aanslag zo wegvegen. Mijn pan blinkt weer en is klaar voor gebruik. Leve internet!

Toen begaf vorige week mijn wasmachine het. Hij voerde nog wel water aan en af, maar de trommel weigerde te draaien. Opnieuw was Google mijn vriend, hoewel nog moet blijken of die de oplossing heeft geleverd. Het probleem kan liggen aan: 1) de koolborstels, zelf te vervangen voor een paar tientjes, 2) de aandrijfriem van de trommel, ook zelf te vervangen, of 3) een condensator voor de motorbesturing, waarschijnlijk ook zelf te vervangen. In het ergste geval is de motor doorgebrand, en dan zal ik helaas moeten gaan nadenken over de aanschaf van een nieuwe wasmachine. En daar heb ik natuurlijk totaal geen zin in. De wasmachine werd uit het washok gesleept en het slopen kon beginnen. Nou, niet dus, de mantel ging er niet af. Gelukkig vond ik op internet de servicehandleiding van mijn machine, met plaatjes. Daar ga ik me vanmiddag dus maar eens in verdiepen.

Van de week mailde mijn vriendin/collega me dat ze een boek uit 1973 aan het lezen was, en daarin de volgende zin tegenkwam: "Door bemiddeling van de wijnstok had hij gehoord dat de vrouwen ..." Ze had zich eens op het hoofd gekrabd, totdat het haar begon te dagen. Zien jullie wat er in de oorspronkelijke Engelse versie heeft gestaan? We kletsten wat door over hoe zoiets nou toch mogelijk was, en kwamen tot de conclusie dat vertalen in die tijd geen sinecure moet zijn geweest. Je zat toen natuurlijk op zo'n typemachientje met lint te rammen, en behalve met typex viel er nog weinig te veranderen als je tekst eenmaal op papier stond. Ik moet er niet aan denken. Als je ziet hoe mijn eerste ruwe vertaling van een boek eruitziet, en wat er nog allemaal veranderd en geschaafd en omgegooid wordt tijdens de tweede en derde leesronde, en wat ik allemaal op internet opzoek over specifieke onderwerpen, dan zou ik echt niet weten hoe ik dat dertig jaar geleden zou moeten hebben gedaan. En dan ben ik zo dankbaar dat ik dit mooie vak in deze moderne tijd mag uitoefenen. Neemt natuurlijk niet weg dat de hoofdredacteur bovenstaande fout vóór het zetten en drukken nog had kunnen herstellen.

Ik ben vreselijk hard aan het werk, maar met heel veel plezier. Van de week kreeg ik weer een nieuwe opdracht binnen. Ik ben nu dus met drie boeken tegelijk bezig. Laat de winter (en het geld) nu maar komen!