Pagina's

donderdag 3 december 2009

Terug in blogland

Zo, blogdipje grotendeels voorbij, maar nu weet ik weer niet goed waar ik over moet schrijven. Of liever gezegd, er zijn wel honderd dingetjes waar ik over wil schrijven, maar dan wordt het zo'n hak-op-de-tak-verhaal. Laat ik consumindertechnisch correct dus maar keurig beginnen met de financiën.

Het eerder genoemde geldbedrag dat ik mijn sinterklaascadeautje noem is nog niet binnen. Dat is best balen, want de hypotheekbank vond het wel nodig om vandaag al te incasseren in plaats van op de vijfde, met als gevolg dat ik vanochtend rood stond. Tweeënzestig euro maar, maar toch. Onmiddellijk dus geld van mijn spaarrekening overgeschreven naar mijn betaalrekening, want rood staan, daar kan ik gewoon niet tegen, word er regelrecht chagrijnig van. Dat was in het verleden wel anders. In mijn vorige leven was roodstaan heel gebruikelijk, aan het eind van de maand kwamen er toch weer twee salarissen binnen, dus werd dat altijd weer aangevuld. Maar nu wil ik dat niet meer. Het is mijn eer te na. Misschien probeer ik wel te bewijzen dat ik het in mijn eentje red zonder in de negatieve cijfers te komen, of misschien is het angst om van kwaad tot erger te gaan. Morgen stiefel ik weer een paar keer per dag naar de brievenbus in de hoop een grote envelop te vinden met een bedrag dat hoger is dan ik verwacht (heb mijn verwachtingen laag ingesteld, dus zou altijd moeten meevallen).

Dat er weinig geld op mijn betaalrekening staat is mijn eigen schuld. Ik heb in de afgelopen zeven maanden ruim vijfduizend euro aan schulden afgelost en had in mijn hoofd dat ik aan het eind van het jaar schuldenvrij wilde zijn. Nu besef ik dat ik reëel moet zijn en die datum moet bijstellen naar eind januari of zelfs februari. Ik heb er niets aan om schuldenvrij te zijn met geen cent meer te makken.

Deze week nog geen boodschappen hoeven te doen, op brood na, wat ik tot zaterdagavond eigenlijk graag zou volhouden, want ik erger me kapot aan die drukte en chaos in de winkels deze week. Het lijkt verdorie wel of alles gratis is, zulke rijen staan er in alle winkels. Ik zal dan ook blij zijn als iedereen zijn sinterklaascadeaus heeft gekocht en alles weer even normaal wordt. En dan met kerst natuurlijk nog een keer die heisa. Als ik zie wat er aan kerstversiering wordt verkocht en gekocht, vraag ik me af of mensen elk jaar nieuwe versiering en ballen kopen. Ik doe al jaren met hetzelfde en af en toe koop ik eens een klein dingetje bij als ik iets heel leuks tegenkom. Zo lijkt het toch altijd weer nieuw. Nu nog bedenken of ik dit jaar een boom neem. Ik heb dit jaar voor het eerst sinds eeuwen vrij met kerst. Normaal gesproken zit ik eerste en tweede kerstdag verplicht op verjaarsvisite, wat eigenlijk ook wel prettig is, omdat ik me nooit hoef af te vragen wat ik dit jaar nu eens met kerst zal doen. Maar nu dus wel. En misschien doe ik wel lekker helemaal niets. Niets hoeven met kerst, dat is eigenlijk wel een mooie kerstgedachte.

5 opmerkingen:

  1. Dan wordt het echt vredig en stil.
    Lijkt me mooi!

    Pien

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik herken dit helemaal. Wij hebben al jaren geleden besloten de stilte op te zoeken met de feestdagen.Geen gedoe wat moet ik maken voor de familie, zouden ze het leuk vinden, hoe houden we ons op de vlakte met schoonmoeder etc. We huren daarom tijdens de feestdagen al jaren een boerderij in een dorpje met 5o inwoners in de Auvergne in Frankrijk. Dit is een bergachtige streek (oud vulkanengebied) waar rond deze tijd sneeuw ligt. Het is er 's avonds nog echt donker, zuivere lucht en stil.... Er is maar 1 kerstdag en je hoeft niets te bestellen.Zelfs op eerste kerstdag is de plaatselijke kruidenier gewoon open.Oud en nieuw bestaat uit een goed diner op oudejaarsavond met dansgelegenheid.We maken lange wandelingen, lezen veel en hebben goede gesprekken. Er is tijd om na te denken over wat er afgelopen jaar goed ging en wat beter zou moeten. Voor ons de perfecte feestdagen!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dat klinkt heerlijk, Kees. Ik kon zelf nooit weg met kerst door de verjaardag van mijn moeder, en zeker nu ze zo oud is wil ik me daar niet aan onttrekken, maar nu heeft ze zelf aangegeven dat ze er niet in, want... ze gaan naar het casino. Geweldig vind ik dat! Eigenlijk zou ik dus ook graag doen wat jullie doen, maar door werk en financiën zit dat er dit jaar gewoon niet in. Maar gelukkig heb ik een heerlijk huis, een houtkacheltje en een lieve vriend, dus ik heb er alle vertrouwen in dat het wel goed komt met kerst. En desnoods eten we soep met brood, want gezelligheid en romantiek zit niet in tig-gangenmaaltijden of duur eten, volgens mij raken veel mensen daar alleen maar van in de stress.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ja. Wij zouden ook wel weg willen met Nieuwjaar, maar onze kinderen hebben hun nieuwjaarsbrieven die ze per se op nieuwjaarsdag zelf willen voorlezen.
    En de kerstboom en ballen en versiering zijn bij ons nu al het derde jaar op rij dezelfde...

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Is dat iets typisch Belgisch, Sandra, die nieuwjaarsbrieven? Heb er nog nooit van gehoord. Vertel eens?

    BeantwoordenVerwijderen