Lentegevoel

Er klopt iets niet in mijn hoofd. Ik heb een lentegevoel! Dat is niet best als de winter voor de deur staat. Gisteren kreeg ik opeens de geest. Vriendlief heeft de ramen buiten gelapt, want daar moet je voor op een richeltje staan en daar draait hij als steigerbouwer zijn hand natuurlijk niet voor om, en ik heb binnen alles gelapt. En van het een komt het ander. Keuken poetsen, vitrage gewassen, en een bijna onbedwingbare neiging om de meubels om te gooien. Van dat laatste komt gelukkig waarschijnlijk niks, want eigenlijk kan alles alleen maar staan zoals het nu staat. Hoewel.... ik heb iets in mijn hoofd, maar dat zou inhouden dat de televisie vol in beeld komt, en dat heb ik altijd proberen te vermijden, want ik vind het lelijke dingen. Toch kriebelt het, zou zomaar kunnen dat ik straks met een loei van een hoekbank loop te slepen, als ik dat ding in mijn eentje tenminste van zijn plaats krijg.

Gisteravond heb ik de boekenkast opnieuw ingedeeld, want mijn ex was vrijdag op bezoek en die nam stapels boeken met reisverslagen en Capitoolgidsen mee. Boven staat een grote krat vol boeken die weg mogen. Boeken weggooien doe ik niet, dus ik hoop er nog anderen blij mee te maken. Voor Marktplaats zijn ze veelal niet geschikt, want dikker dan drie centimeter en dus pakketpost. Dat schiet dus niet op. Dan zitten er nog heel wat presentexemplaren bij van boeken die ik zelf heb vertaald, en die mag ik niet verkopen.

Voordeel van al dat gepoets en gesleep is trouwens dat ik gisteren en vandaag zowel de houtkachel als de cv niet aan hoefde te doen.

De natuur is trouwens al net zo van slag als ik, want mijn kersenboompje zit vol knoppen en de hortensia doet weer een poging tot bloeien.

Vanochtend zeventig euro verdiend met een telefoontje. Van Centerparcs kreeg ik een speciale aanbieding: 50% korting op mijn volgende verblijf. En laat die brief nu precies gedateerd zijn op de dag waarop ik het vriendinnenweekendje heb geboekt! Had ik dus een dag later geboekt, dan had ik 50% korting gehad. Ik moet er wel bij zeggen dat ik nu al met 30% korting had geboekt dankzij een andere aanbieding. Maar ja, scheelt toch weer 20%. En dat liet ik me natuurlijk niet zomaar ontgaan. Vanochtend meteen gebeld, en na wat uitleg en gematigd verbolgen doen over het kruisen van boeking en brief werd mijn oude boeking kosteloos geannuleerd en een nieuwe boeking gemaakt. Het verschil: 70 euro! Da's toch wel serieus geld. Ik heb het een van de vriendinnen verteld en we hebben besloten het nog even voor de anderen geheim te houden en het in het betreffende weekend te gebruiken boodschappen en/of pannenkoeken eten of zoiets. Op een of andere manier voelt het dan meer aan als een cadeautje, en het oorspronkelijke bedrag was toch al betaald.

Ik merk dat ik wat onrustig word van alle berichten over de onzekere positie van spaargeld. Laat ik me gek maken? Ik heb geen tijd en zin om me er zover in te verdiepen dat ik een gedegen besluit kan nemen, maar ik hoor van steeds meer mensen dat ze hun geld juist opnemen. Mij lijkt het dat het niet zo'n vaart zal lopen, ik ben niet zo van de doemscenario's, maar ik merk toch dat ik erover ga lopen nadenken. Misschien toch verstandig om er eens wat meer over te gaan lezen. Krijg ondertussen wel 2,95% rente op mijn spaarrekening (royaal vergeleken met een jaartje geleen), en dat gaat nog verder omhoog als ik de berichten mag geloven. Maar heeft het nog wel zin om te proberen een buffertje op te bouwen voor mijn pensioen of tijdelijke arbeidsongeschiktheid? Onder het matras dan misschien? In een oude sok? Het zal toch niet echt?

En dan schijnt er ook nog eens een heel strenge winter aan te komen. Misschien sla ik twee vliegen in één klap wanneer ik in de loop van de komende weken aan de hand van alle aanbiedingen een flinke wintervoorraad van van alles ga aanleggen. Minder spaargeld dat kan verdampen en goed de winter door. En daarna zien we wel weer welke kant de wind op waait.

Maken jullie je zorgen over de strenge winter en je spaargeld?