Pagina's

vrijdag 13 november 2009

Leerproces

Bij sommige mensen is het aangeboren: het talent om met geld om te gaan. Bij anderen is dat niet zo vanzelfsprekend, omdat ze een verkeerd voorbeeld hebben gehad, omdat ze zich er nooit mee bezig hebben hoeven te houden, omdat ze hun veranderde situatie niet herkennen, of omdat ze hun kop in het zand steken alsof er niets aan de hand is. Bij mijn vriend was het een combinatie van factoren. Gisteren kwam hij bij me met twee rekeningen, waaronder een aanmaning, of ik die wilde betalen voor hem, want er stond niet genoeg geld op zijn rekening. Nu zou je misschien zeggen: nou, lekkere vriend heb jij, maar ik ben er blij om. Een jaartje geleden had hij die rekeningen in de kast gegooid en zijn oogkleppen opgezet. Wat je niet ziet, is er niet, en ik zie wel wat er gebeurt. Nu beseft hij in ieder geval dat die rekeningen toch betaald zullen moeten worden om erger te voorkomen. Het is een langzaam leerproces, maar het begint door te dringen. O, wat ben ik boos op hem geweest toen zijn gas en licht een tijd geleden waren afgesloten omdat hij de rekeningen gewoon niet kon betalen. Ik was vooral boos omdat hij weer zijn kop in het zand had gestoken en mij niet had durven vertellen dat er weer niets op zijn rekening stond. En hij gaat juist zo goed met zijn schuld afbetalen en zuinig leven! Hij vindt het nog steeds moeilijk om mij om geld te vragen en betaalt me zo snel mogelijk terug omdat hij geen schulden bij mij wil hebben. En dat laatste, daar gaat het om. Een mentaliteitsverandering is volgens mij de belangrijkste factor. Hij wil geen schulden meer maken. Hij is er nog niet en ik besef dat het eens in de zoveel tijd weer een beetje mis zal gaan, maar hij heeft zijn problemen erkend en stopt ze niet meer weg. Ik pieker er wel eens over, hoor. Hij heeft een vrij duur huurhuis dat de helft van de week leegstaat omdat hij dan bij mij is, en dat gaat natuurlijk knagen. Hopelijk kan hij binnenkort goedkoper gaan wonen, maar de wachtlijsten zijn lang. Samenwonen? Nee! Niet alleen om die reden, hoe vreemd dat sommigen misschien in de oren klinkt. Het is ook voor mij een leerproces. Ik kan zijn problemen niet van hem overnemen en niet overal is een kant-en-klare oplossing voor, al zoek ik die in mijn hart nog steeds. Wat zou ik graag veel geld willen hebben... Niet voor mezelf, ik ben gelukkig met wat ik heb, maar om te kunnen helpen, niet alleen hem, maar ook anderen die het moeilijk hebben. Was ik Sinterklaas maar...

Wat wil ik nu eigenlijk vertellen met dit verhaal? Dat vraag ik me zelf ook af. Ik denk dat ik na die rekeningen van gisteren even van me af moest schrijven, want ik merk dat ik er weer over zit te piekeren. Het is zo oneerlijk verdeeld in de wereld.

En dan nog snel even iets anders. Gisteren heb ik me, in navolging van Christel, ingeschreven bij Kiva. Dat vind ik zo'n mooi concept dat ik er iets aan wil bijdragen. Het is raar, sinds ik serieus consuminder wordt mijn drang om anderen te helpen groter. Een vreemd, maar niet onaangenaam bijverschijnsel. De advertentie-inkomsten van dit weblog gaan vanaf nu dan ook niet alleen naar mijn foster-katten, maar ook naar Kiva. Natuurlijk is dat maar een schijntje, maar het helpt me meer mensen (en de katjes natuurlijk) te kunnen helpen.

9 opmerkingen:

  1. Ik denk juist dat je helpen wilt dat daar de aandrang groot voor is omdat je weet dat er mensen zijn die er niet voor kiezen om zo te leven maar die moeten het gewoon.
    Erg goed van je dat je vriend om je hulp heeft gevraagd.

    Ik snap heel goed wat je bedoeld met daarom niet samenwonen.
    ook ik heb eeb vriend en ja het leven zijn financieel wat makkelijker zijn als ik zou samenwonen. Maar...ja er is altijd een maar... ook ik wil om die reden niet samenwonen plus het feit dat ik al 2x bij een ex ben vertrokken zonder ook maar iets mee te nemen.

    Ja de laatste keer kon ik een schuld meenemen. Nou en juist daarop zat ik niet te wachten.
    Ik heb nu mijn eigen plekkie alles wat in huis staat is van mij en dr is gewoon niemand die mij ooit nog eens iets zou afpakken!

    Ik help je helpen met je goede initiatieven ;)

    Groetjes Schuldenaar!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Kan het me helemaal voorstellen, Schuldenaar, dat eigen plekkie. Ik denk er precies zo over. Iedereen is welkom, maar het is wel van MIJ, haha.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Zo denk ik er ook over. Heb een lieve vriend maar ook die is soms wel wat problematisch, is ooit al eens flink in de problemen geraakt. Het gaat nu goed maar......Een eigen plek is goud waar, niet opgeven meiden!
    Tineke38

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Het doet je deugd om dit van je af te schrijven. En om het te delen.

    Samenwonen om de verkeerde redenen vind ik ook niet een goed idee. In ons geval verslechterde de financiëele situatie door te trouwen, maar gelukkig hebben we genoeg, maar we wilden wel kiezen voor elkaar.

    Anderen willen helpen vind ik niet zo vreemd. Ook ik heb dat. Ik bewonder je wel dat je die inkomsten zo wegschenkt. Ik geef ook aan goede doelen: willekeurig. Soms stop ik iemand zomaar wat in zijn hand ook of ik koop kaartjes of taart van het één of ander.

    Hier doen ze ook iets leuks. Soep op de stoep tegen armoede. Dat leek me ook fijn om te doen, maar niet alleen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Soep op de stoep, geweldig! Ik vind het moeilijk om te bepalen waar ik aan geef, maar één doel dat dicht bij me staat (de katten) en één doel ver weg vind ik op dit moment mooi. En die advertentie-inkomsten voor het goede doel, dat is niet echt mijn verdienste natuurlijk, want dat kost mij en de klikker geen cent, alleen de grote bedrijven die blijkbaar geld over hebben voor een advertentie op mijn weblog. En die kunnen die paar centen vast wel missen.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Zo is het maar net.
    Deze ronde inkomsten van ads hoe ik voor de feestdagen en de volgende ronde gaat naar een nader te bepalen goed doel.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. hihihihi 25 jaar geleden hier hetzelfde problematische schulden bij een goede vriend (die daar echt niets aan kon doen, hij kan niet rekenen (dyscalculie) en niemand had hem ooit iets geleerd)Komt uit een gezin waar ze totaal geen interesse voor hem hadden.
    Tot ik me ermee bemoeide en met hem aan het werk gegaan ben.
    Ik visualiseerde dingen werkte LETTERLJK met potjes ging oefenen met "nep" bankoverschrijvingen die hij dan moest invullen (bv 123,67 naar loodgietersbedrijf de lekke kraan te wateringen) zodat hij dat ook leerde en ik heb tijdelijk zijn financieen overgenomen, nou ja tijdelijk??? feitelijk doe ik t nog maar inmiddels zijn het ONZE financieen ik ban al 19 jaar met hem getrouwd.
    Hij kan nog steeds niet zelfstandig berekeningen maken (en zal dat ook nooit kunnen) maar hij heeft inmiddels wel inzicht in hoe ik de geldzaken doe en ik laat hem ook alles zien stap voor stap.
    Ik hoop alleen dat hij er nooit alleen voor komt te staan want dan gaat het zeker weer mis en dat verdient hij echt niet.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Iedereen heeft zijn eigen intelligentie, Nayyi, de een is goed in taal, de ander in rekenen, je kunt niet in alles goed zijn. Probleem is alleen dat je in het (herkenbare) geval dat jij beschrijft in de problemen komt door de dingen waar je minder goed in bent. Iedereen heeft andere mensen nodig voor de dingen waar ze niet goed in zijn, je moet ze alleen nog tegenkomen. Jouw man kan waarschijnlijk weer andere dingen waar jij minder goed in bent. Zo blijft er evenwicht. Zolang mensen maar erkennen dat ze niet alles kunnen en hun kop niet in het zand steken, nietwaar?

    BeantwoordenVerwijderen