Pagina's

zaterdag 28 november 2009

Verleidingen weerstaan

Sinds een paar maanden heb ik weer een Makro-pas, dus ging ik daar vanmiddag met mijn vriend heen voor een aanbieding kattenvoer. Maar o, wat een verleiding... Ik heb zo min mogelijk om me heen gekeken, want ik ben zo'n sucker voor grootverpakkingen. Vroeger kocht ik balen pasta en rijst, wat vaak uiteindelijk helemaal niet voordeliger bleek te zijn. Nu dus linea recta naar de afdeling dierenvoer. Daar zonder kleerscheuren aangekomen zonder ergens voor te zijn gezwicht, terwijl we toch over de papierafdeling waren gelopen omdat we niet precies wisten waar het kattenvoer lag. Ik ben namelijk dol op mapjes, vakjes, laatjes, boekjes, ordners, alles eigenlijk waar je maar iets in kunt opbergen of opschrijven. Snel het kattenvoer in de kar geladen en weer in een - bijna - rechte lijn terug richting kassa. En natuurlijk liepen we door het pad waar de olietjes, olijven en delicatessen stonden. Met mijn hand stevig om de kar geklemd en de woorden "Doorlopen, zorg er alsjeblieft voor dat ik niet stil blijf staan" tegen mijn vriend is het me gelukt er heelhuids door te komen. Nu moet ik zeggen dat vriendlief doelbewust met de kar door het pad der verleiding is gesjeesd, zodat ik écht de kans niet kreeg om ergens voor te zwichten. Dus kwamen we netjes buiten met alleen datgene waar we voor waren gekomen. Ik ben best een beetje trots op mij.

Ik merk trouwens dat mijn bezuinigingsstrategieën ook bij mijn vriend beginnen te beklijven. Vanmiddag had hij het koud - de cv was nog niet aan en het was ongeveer 17 graden in huis - en trok braaf het fleecedekentje over zich heen op de bank. Omdat ik het niet nodig vind dat hij het koud heeft, zeker niet omdat hij vannacht weer de hele nacht buiten in de regen en de kou moet staan bij zijn weekendbaan, heb ik toch de thermostaat even op 19 graden gezet. Zoals ik al eerder schreef, het moet niet armoedig worden. Op de bank zat hij de aanbiedingen van verschillende supermarkten te vergelijken. Overal is opeens de chocomel in de aanbieding en hij zat echt alle prijzen te vergelijken, om erachter te komen dat de chocomel bij C1000 deze week het allergoedkoopst is. Ik vind het leuk om te merken dat ook hij nu de moeite neemt om te vergelijken en dan ook daadwerkelijk naar de goedkoopste super gaat om iets te halen. Blijkbaar gaat er bij hem toch ook langzaamaan een knopje om. Is dat voor mannen moeilijker dan voor vrouwen, vraag ik me af?

Vanmorgen kreeg ik van mijn vriend een roos en een doosje chocola. In het verleden heb ik wel eens niet zo aardig gereageerd als hij een bos bloemen of iets anders voor me had gekocht. Natuurlijk waardeerde ik het gebaar, maar ik wist ook dat elke euro er één was voor hem, dus vond ik dat hij die niet moest uitgeven aan zoiets nutteloos als bloemen of chocola voor mij. Tot hij een keer tegen me zei dat dat helemaal niet leuk was om te horen en dat ik daarmee moest ophouden, want dat hij af en toe op die manier zijn waardering wil tonen voor alles wat ik voor hem doe (zijn woorden, ik vind dat hij ook genoeg voor mij doet) en dat ik daar dan niet over moet gaan zeuren. Daar had hij natuurlijk wel gelijk in, ik moet hem daarin in zijn waarde laten, zodat hij ook het plezier heeft van iets geven. Vandaag kwam hij dus aan met één enkele roos en een klein doosje chocola. Geen overdreven bos of doos, dus toch een beetje naar me geluisterd. En nu kon ik gewoon blij zijn om dat lieve gebaar. Een win-winsituatie noemen ze zoiets toch?

10 opmerkingen:

  1. Goedensmorgens... sterk hoor niks extra meenemen :-)
    enne dat gebaar van je vriend...das geen win win, das liefde :-)
    fijne dag sillie

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dit berichtje zou over ons kunnen zijn geschreven.De Makro geeft veel verleidingen, ik stuur mijn echtgenoot nu af en toe met een briefje erheen. Dat gaat dan prima. En om minder geld uit te geven ( verplicht bezuinigen/ consuminderen ) duurt bij mannen inderdaad iets langer voordat ze het beseffen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ow wat herken ik dat al heb ik dan geen Makro pas voor mij zijn het bepaalde winkeltjes in de stad die me triggeren. Ik probeer in tijden van krapte die dus ook te mijden anders ga ik voor de bijl. Je mag dus best een beetje trots zijn op jezelf.
    17 of zelfs 19 graden is in dit huis echt niet aangenaam ook niet met een dekentje zelfs bij 20 zit je met ijs- en ijskoude voeten naar om een beetje warmte te krijgen van je verstookte gas moet je de thermostaat zowat op 23 zetten (gedurig woorden over met manlief)anders worden radiatoren niet warm maar ben je wel t verstookte gas kwijt.
    Ja bezuinigingsstrategieën toepassen is voor mannen idd moeilijker en het duurt langer voor ze het zien, maar ik denk zelf wel dat voor alles naar de goedkoopste winkel gaan me zoveel tijd (en vervoersgeld)kost dat ik de winst dan weer kwijt ben aan benzine en parkeergeld of busgeld.
    Die kleine geschenkjes herken ik ook en ja ik heb OOK moeten afleren te zeggen dat dat niet hoeft. Ik heb ook moeten leren er oprecht blij mee te zijn en ja ook mijn 'mannen' hebben geleerd iets KLEINS te geven tegenwoordig.
    En ja dat gaat nu prima.......aan 2 kanten dus.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hoi Nayyi,

    Ik denk dat het handig is als je de radiatoren eens na laat kijken. Het feit dat ze niet warm worden als de ketel wel draait geeft te denken. Op het moement dat je de thermostaat hoger zet dan de kamertemeperatuur zouden ze warm moeten worden. Misschien moeten ze eens ontlucht worden?

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat een lief cadeau! Mijn man, 22 jaar huwelijk, koopt me misschien eens per 2 jaar bloemen. Hij consumindert heel goed maar trekt dat door in het negatieve als hem dat uitkomt.
    Ik hou wel van die kleine gebaartjes maar het is waar, het tikt wel aan!
    Ik heb ook een makropas en ik ga er graag heen, loop er makkelijk rond en koop wat ik nodig heb, de aanbiedingen zijn soms interessant en op 27 december begint de uitverkoop...maar kijk eerst wat je nodig hebt.
    groetjes,
    Pien

    BeantwoordenVerwijderen
  6. nee ineke radiatoren zijn goed ontlucht worden ook wel warm maar scheelt ZO weinig die 1e graad dat t dus nauwelijks uitmaakt voor de temperatuur gevoelsmatig.
    ik huur en de onderhoudsdienst van de cv heeft al 2 x geprobeerd dat de huisbaas een HR-ketel plaatst maar omdat ze deze huizen bij einde huur willen verkopen doet de huisbaas dat niet.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat een lief cadeautje! Ik koop voor mezelf ook wel eens 1 bloem - als een hele bos niet afkan. Is een mooi compromis, en dat moet je jezelf ook echt eens gunnen, of een ander om het jou te geven!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Hoe herkenbaar. Moeten weerstaan aan de verleiding. Ik weet dat het niet makkelijk is. Ik heb ook zo mijn winkels waar ik best niet binnen ga. Soms lukt dat een tijdje aardig tot ik er toch moet zijn voor bv. spenen.
    Mijn man doet ook mee met mijn consumindergedrag. Die vindt dat zelfs heel plezant.
    Vandaag ben ik naar een beurs geweest waar ik niets gekocht heb trouwens, maar zo moeilijk met al die leuke spullen.
    En daarna me toch laten verleiden door kortingsbons. De kids hadden nog wat kledij nodig en normaal was het 100 Euro , maar met de kortingen moest ik maar 70 Euro dus ergens heb ik wel bespaard, niet?

    Mijn man weet dat hij me best niets koopt. Ik ga één dezer dagen ook mijn familie inlichten dat ik met de feestdagen écht niets wil ook. Ik word daar niet echt blij van nl.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. wij maken hier de coco altijd van cacao,goedkoper,blijft lang goed,fijn in de cake!
    groetjes,Sylvia

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Dat noemen ze consuminderen toch? Goed kijken en prijsvergelijken kan heel veel schelen. Als je met de fiets naar meerdere supermarkten kan scheelt het al vrij snel veel geld als je alle acties langs gaat. Als je duidelijk maat wat je wilt gaan kopen als je van huis weggaat (boodschappenlijst) koop je meestal geen dingen die je niet nodig hebt.

    BeantwoordenVerwijderen