Februari werd uiteindelijk toch nog een dure maand, terwijl ik tot afgelopen zaterdag zo lekker zuinig ben geweest. De accu van mijn auto was al geruime tijd slecht (11 jaar oud, zowel auto als accu) en omdat ik mijn auto vaak maar één keer per week gebruik, wilde ie met dat koude weer na die week steeds niet starten. Ik wilde met het kopen van een nieuwe accu het liefst wachten tot ik weer wat ruimer in mijn slappe was zit. Dus een paar keer de auto met behulp van accukabels gestart, waarna hij weer liep als een zonnetje en ik er ook zonder problemen weer mee thuis kwam, maar nu klonk het toch echt alsof hij zijn laatste adem had uitgeblazen, dus kon ik het niet langer uitstellen. Zaterdag dus met mijn vriend naar Kwikfit, zo'n keten leek me goedkoper dan mijn eigen kleine garagetje op loopafstand. "We hebben maar één type accu voor uw auto, mevrouw," zei de meneer achter de balie na het intoetsen van mijn kenteken op de computer. "En die kost honderd euro." Ik stond met mijn oren te klapperen. Ik had op een euro of 75 gerekend (van horen zeggen en googlen), wat ik trouwens al duur zat vind, en dan moesten we hem er nog zelf inzetten ook. Twijfel, twijfel, ik kon mijn vriend toch niet heel Noord-Holland doorslepen op zoek naar een goedkopere accu, die had ook wel wat beters te doen. Toch maar besloten om even bij mijn eigen garage te informeren. De altijd supervriendelijke en zeer betrouwbaar overkomende Turkse eigenaar (ik sta door slechte ervaringen in het verleden en verhalen van een bevriende ex-garagamonteur altijd wat sceptisch tegenover garages) had de accu die ik nodig had in voorraad, twee soorten zelfs, een kleinere en een grotere. Tachtig euro ex BTW. Even snel rekenen, 95 euro inclusief dus. Nog steeds meer dan ik had begroot, maar het moest maar. Omdat het hoosde van de regen en ik er eigenlijk wel zeker van wilde zijn dat ik de juiste maat accu kreeg, om er niet na veel gehannes alsnog mee terug te moeten, vroeg ik wat het extra kostte om hem door de garagehouder te laten inbouwen. Dat kostte dus helemaal niets extra. Auto opgehaald, kwartiertje later zat mijn nieuwe accu er keurig in. Kijk, op zo'n moment sta ik nou weer helemáál niet te springen om iets per se zelluf te doen...
Mijn auto rijdt weer als een zonnetje en, voor mij ook heel belangrijk, mijn vertrouwen in "mijn" garage is weer wat meer gestegen. Zondag op weg naar mijn ouders moest ik ook hoognodig weer tanken, zodat mijn auto me dit weekend 125 euro heeft gekost. Misschien moet ik toch eens in de vrienden- en kennissenkring navragen of ik niet één keer in de week tegen betaling van een klein bedrag een auto van iemand kan lenen, want eigenlijk is dit hartstikke zonde van het geld.
Gisteren had ik zoals elke maand de eindbedragen van sparen en schulden in een weblogje zullen zetten. Nou, daar kan ik kort over zijn: Ik heb deze maand niets aan mijn schulden afbetaald (nou ja, 20 euro, het verplichte minimumbedrag), en mijn spaargeld is 500 euro gedaald i.v.m. tijdelijke geldschaarste tot aan de betaling van mijn volgende factuur. Volgende maand hopelijk weer positieve berichten.
Weer lekker veel werk verzet vandaag, tijd voor een verzetje. Om half negen komt de film National Treasure. Ik heb hem al gezien, maar vond het zo'n leuke film dat ik lekker nog een keer ga kijken. Voor de liefhebbers: Het is een soort combi van de Da Vinci Code en Indiana Jones. En dan lekker een (bij de postcodeloterij gewonnen) bak Ben & Jerry's ijs erbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten