Pagina's

maandag 12 april 2010

Starheid

Soms verbaas ik me over de starheid van mensen en instanties. Vorig jaar kreeg ik van een vriendin een luxe sauna-arrangement cadeau voor sauna de Waterakkers, niet ver hiervandaan, omdat haar hondje tijdens haar vakantie een paar weken bij mij had gelogeerd. Het arrangement omvat een lichaamsbehandeling, lunch, gezichtsbehandeling, diner en zonnebank, een hele dag dus. Omdat het een vrij kleine sauna is, is dat gewoon veel te lang, zeker als je alleen bent.

Nu had ik bedacht dat ik de sauna kon bellen om te vragen of dat arrangement is om te zetten in twee arrangementen van een halve dag voor twee personen, bijvoorbeeld met alleen lunch en een gezichtsbehandeling, en dan samen te gaan met de gulle geefster. Net gebeld, maar het antwoord was kort en duidelijk: "Administratief onmogelijk". Er was niets tegenin te brengen en over meedenken werd niet eens nagedacht. Wat ze wel wist te melden was dat ik toch kon vertrekken wanneer ik wilde... Ja, dat is een leuke, heeft mijn vriendin zoveel geld betaald voor zo'n arrangement en dan zal ik voor het diner weggaan. Dacht het niet! De lichaamsbehandeling overslaan zou ik nog in overweging willen nemen, want die bestaat uit een rugmassage en een handen- en voetenscrub, en ik heb niet graag dat mensen aan mijn voeten zitten te rommelen.

Nou ja, dan ga ik toch maar een hele dag zelf in de watten liggen. Als ik om een uur of half één ga, vlak voor de lunch, vraag ik mijn vriend of hij er na zijn werk heen komt om gezellig samen te eten. Die extra kosten zijn te overzien en kunnen we delen. Maar de Waterakkers hebben bij mij een slechte beurt gemaakt, denk niet dat ik er daarna snel nog eens heen zal gaan.

Vanochtend in het kader van niet alleen denken, maar ook doen: mijn BTW-aangifte ingevuld en verstuurd (ik hik er altijd tegenaan terwijl het een werkje van vijf minuten is). Daarna meteen de vaatwasser uitgeruimd, de keuken opgeruimd, het zaaigoed bewaterd en bemoedigend toegesproken, de sauna dus (eindelijk) gebeld, twee uurtjes gewerkt, en reclamekaartjes gedrukt en gesneden voor mijn toekomstige airbrush tattoo business. Vanmiddag maar eens kijken hoe die compressor ook alweer werkt en een eerste proeftattoo op papier maken om te kijken of alles het nog doet. Nu even boodschappen doen. En zo heb ik in een halve dag toch al meer gedaan dan alleen denken over wat ik allemaal moet doen.

3 opmerkingen:

  1. Ik vind het zo herkenbaar: dat moe worden van denken aan wat ik allemaal nog moet doen en vervolgens niks doen.En het lukt me maar niet om dat te veranderen. Vanmorgen heb ik weer een hele weekplanning gemaakt en nu loop ik alweer achter. En als ik dan ergens mee begin, kom ik "onderweg" weer allerlei andere dingen tegen en weet ik later niet meer waar ik ook alweer mee bezig was.
    Ik ga maar eens goed nadenken over hoe ik mezelf daarin kan veranderen ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik vind het een goed idee van je. Het zou wel veel klantvriendelijker geweest zijn de bon te splitsen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mooi reclame! Je hebt helemaal gelijk dat je het zo oplost.
    Ik zou het wel nog eens schriftelijk vragen, zwart op wit willen ze nog wel eens anders beslissen.

    groetjes,
    Pien

    BeantwoordenVerwijderen